Մարգարյանև Փափազյանց եղբայրներիլուսանկարչատներիկողքին, Հ.Գաբամաջյանիտաղավարը, ըստ երևույթին,հայերի կողմից հիմնադրված առաջին լուսանկարչական հաստատություններից մեկն է Բուլղարիայում: Ռուսչուկ(ներկայիս Ռուսե) քաղաքը, ու գտնվում էր Գաբամաջյանի արվեստանոցը,կարևոր նավահանգստային կենտրոն էր Դանուբգետի վրա: Հրեական համայնքի հետ մեկտեղ,քաղաքի հայ բնակչությունը զգալի քանակ էր կազմում: Հայտնի է, որ 1900-ականների շրջանումայնտեղ նաև գործում էրԿ. Գաբամաջյան հրատարակչությունը որը մասնագիտացված էրփոստային բացիկների  (հաճախ` հայկականմոտիվներով)արտադրության մեջ: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Գաբամաջյանըտեղափոխվել է Եգիպտոս, ուր իր 50-ականներում ամուսնացել է Սիրանուշ անունով մի հայ կնոջ հետ: Ենթադրվում է, որ Գաբամաջյանըշարունակել է իր լուսանկարչական գործունեությունը Եգիպտոսում հաստատվելուց հետո: Լուսանկարիչը երկար կյանք է վայելել և 84 տարեկանում հայր է դարձել։(1) Կա հավանակություն որ Հ. Գաբամաջյանը ազգակցական կապեր է ունեցել նկարիչ Գ. Գաբամաջյանի հետ, ով 20-րդ դարասկզբում որոշ ժամանակ ապրել և աշխատել է Բուլղարիայում:

Լուսանկարչի տաղավարային դիմանկարները` Ռուսչուկի միջին խավի բազմազգ ներկայացուցիչների կոկիկ ու կանոնային լուսանկարներ են։

1) Լուսանկարչի համառոտ կենսագրական տվյալները տրամադրել է Գաբամաջյանի ժառանգներից մեկը` Բրիզբն քաղաքի բնակիչ Պիտր Մագյանը։

Վիգեն Գալստյան, 2016