Ճանաչված որպես կինոռեժիսոր, դերասան, ձևավորող և «The Deenjes» սինթ-պոպ խմբի համահիմնադիր, Վաթինյանը, նաև, տարբեր մեդիաներով աշխատող արվեստագետ է։

Ավարտելով Երևանի Թատերական Ինստիտուտի ռեժիսուրայի բաժինը, Վաթինյանը մասնակցել է տարբեր ներկայացումների որպես դերասան և նկարիչ։ Կինոյի ասպարեզում համագործակցել է ռեժիսորներ Դոն Ասկարյանի և Մարիա Սահակյանի հետ: Նկարահանել է «Բոժո» (անիմացիոն, կարճամետրաժ 2007) և  «Ժաննան և ձայները» (գեղարվեստական, լիամետրաժ, 2011) ֆիլմերը որոնք մասնակցել են մի շարք միջազգային փառատոնների։

2000-ականների վերջից Վաթինյանը աշխատում է նաև լուսանկարչության բնագավառում՝ հարելով սուբյեկտիվ և կոնցեպտուալ լուսանկարչության ուղղություններին։ Բազմազան փորձարկումների շնորհիվ արվեստագետը ստեղծել է տարբեր ժանրերին ու ոճերի պատկանող մեծ քանակով շարքեր: Չնայած իրենց տարազաննություններին, այդ շարքերը կապակցված են լուսանկարի, լեզվի և պատումի խրթին ու միաժամանակ անկանխատեսելի հարաբերության թեմայի միջոցով։ Այս գործերում հաճախ օգտագործված են փողոցային ժարգոնի և մասայական մշակույթին ներհատուկ տարրեր և արտահայտչաձևեր։ Վաթինյանը դիտարկում է թե ինչպես են բանալ պատկերներն ու «համընդհանուր» աշխարհընկալումները կերպարանափոխվում, երբ անխուսափելիորեն ենթարկվում են թարգմանության անհատական ու տեղային համատեքստերում։ Այսպիսով, Վաթինյանը նյութականացնում է ռեժիսոր Ժան-Լուկ Գոդարի այն գաղափարը, ըստ որի` «Լուսանկարչությունը իրականության արտացոլումը չէ։ Այն այդ արտացոլման իրականությունն է»:

Վիգեն Գալստյան, 2016